
Dev Blog 09.02.2023 Zamknięty test 12.2 – Nowe okręty
Proszę pamiętać, że wszystkie informacja na Blogu Deweloperów są wstępne, mogą ulec zmianie w trakcie testów, a także nie pojawić się w serwerze gry. Ostateczne informacje pojawią się na oficjalnym portalu gry.
Nadchodząca zamknięta sesja testowa obejmować będzie europejskie niszczyciele.
Okręty te mają solidną pulę PW i uzbrojone są w szybkostrzelne działa z dobrym zasięgiem. Od tieru VIII pociski lecą po płaskiej trajektorii. Torpedy tych niszczycieli mają wysoką prędkość, ale niewielkie uszkodzenia i zasięg.
Nowe niszczyciele mają przeciętną prędkość i dużą wykrywalność. Dostępny sprzęt eksploatacyjny to Wytwornica dymu, Doładowania silnika, a od tieru VIII okręty te mają dostęp do radaru o szybkim czasie przeładowania, ale krótkim czasie działania.
Europejski niszczyciel Muavenet, Tier V
W 1938 Turcja zamówiła cztery okręty najnowszej typu I od wielkiej Brytanii. Jednak dwa z nich, włączajac Muavenet zostały odkupione przez Wielką Brytanię w momencie rozpoczęcia II W.Ś. Muavenet stał się HMS Inconstant i rozpoczął służbę we Flocie Metropolii, a później przeniesiono go do Wschodniej Floty, gdzie brał udział w amfibijnej operacji na Madagaskarze. Latem 1942 roku okręt brał udział w konwojach na Maltę. Później niszczyciel ten walczył na Atlantyku, gdzie eskortował konwoje na północy i brał udział w ochranianiu lądowania w Normandii. W 1946 roku okręt został zwrócony Turcji, gdzie przywrócono jego oryginalną nazwę Muavenet – na część niszczyciela Muâvenet-i Millîye, który zatopił brytyjski pancernik Goliath podczas walk o Gallipoli w okresie I.W.Ś.
Punkty wytrzymałości – 11900. Opancerzenie - 10 mm.
Bateria główna - 4x1 120 mm. Zasięg ognia - 10.5 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 1700. Penetracja pocisku OB - 20 mm. Szansa wywołania pożaru – 8%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 808 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 2100. Prędkość wylotowa pocisku PP - 808 m/s.
Czas przeładowania - 5.0 s. Czas obrotu o 180° - 18.0 s. Maksymalny rozrzut - 94 m. Sigma – 2.00.
Bomby głębinowe:
maksymalne uszkodzenia - 5000.0. Ilość ładunków - 2. Bomb w ładunku - 5. Czas przeładowania - 40.0 s.
Wyrzutnie torpedowe - 1x4 533 mm.
maksymalne uszkodzenia - 6200. Zasięg - 6.0 km. Prędkość - 72 węzłów Czas przeładowania - 75 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 7.2 s. Wykrywalność torped - 1.6 km.
Obrona plot.: 2x1 20.0 mm., 4x2 20.0 mm.
Obrona plot. krótkiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 123, prawdopodobieństwo trafienia - 95 %, strefa działania - 2.0 km;
Maksymalna prędkość - 35.5 węzłów Promień skrętu - 540 m. Czas przestawiania steru – 3.1 s. Wykrywalność z powierzchni – 6.6 km. Wykrywalność z powietrza – 2.6 km. Wykrywalność po wystrzale z dymu – 2.4 km.
Dostępny sprzęt eksploatacyjny:
- 1 slot - Grupa naprawczo – ratunkowa
- 2 slot - Wytwornica dymu
- 3 slot - Doładowanie silnika
Europejski niszczyciel Stord, Tier VI
Wraz z początkiem IIW.Ś. Wielka Brytania rozpoczęła masową produkcję niszczycieli w grupach po 8. Z zasady, wszystkie one miały cztery pojedyncze działa 102 – 120mm i jedną lub dwie wyrzutnie torpedowe. Dwa z nich zostały przekazane Norweskiej Marynarce Wojennej i otrzymały nazwy Sord i Svenner. Stord wszedł do służby we wrześniu 1943 roku. W latach 1943-1944 brał on udział w operacjach na Północnym Atlantyku i eskortował konwoje arktyczne. Podczas Bitwy koło Przylądka Północnego Stord wziął udział w zatopieniu niemieckiego pancernika Scharnhorst. W 1944 roku niszczyciel brał udział w działaniach osłonowych lądowania w Normandii, a następnie wrócił do eskortowania konwojów do ZSSR. Po wojnie Stord stał się jednostką flagową Norweskiej Marynarki Wojennej.
Punkty wytrzymałości – 11900. Opancerzenie - 16 mm.
Bateria główna - 4x1 120 mm. Zasięg ognia - 11.0 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 1700. Penetracja pocisku OB - 20 mm. Szansa wywołania pożaru – 8%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 808 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 2100. Prędkość wylotowa pocisku PP - 808 m/s.
Czas przeładowania - 4.0 s. Czas obrotu o 180° - 18.0 s. Maksymalny rozrzut - 98 m. Sigma – 2.00.
Bomby głębinowe:
maksymalne uszkodzenia - 5000.0. Ilość ładunków - 2. Bomb w ładunku - 16. Czas przeładowania - 40.0 s.
Wyrzutnie torpedowe - 2x4 533 mm.
maksymalne uszkodzenia - 7533. Zasięg - 6.0 km. Prędkość - 72 węzłów Czas przeładowania - 75 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 7.2 s. Wykrywalność torped - 1.6 km.
Obrona plot.: 4x2 20.0 mm., 1x2 40.0 mm.
Obrona plot. krótkiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 84, prawdopodobieństwo trafienia - 95 %, strefa działania - 2.0 km;
Obrona plot. średniego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 35, prawdopodobieństwo trafienia - 100 %, strefa działania - 3.5 km;
Maksymalna prędkość - 36.8 węzłów Promień skrętu - 590 m. Czas przestawiania steru – 3.0 s. Wykrywalność z powierzchni – 7.0 km. Wykrywalność z powietrza – 3.0 km. Wykrywalność po wystrzale z dymu – 2.6 km.
Dostępny sprzęt eksploatacyjny:
- 1 slot - Grupa naprawczo – ratunkowa
- 2 slot - Wytwornica dymu
- 3 slot - Doładowanie silnika
Europejski niszczyciel Grom, Tier VII
Grom i Błyskawica weszły do służby w 1937 roku, stając się najsilniejszymi niszczycielami swoich czasów zaraz za najnowszymi francuskimi jednostkami. W obliczu nieuniknionego rozpoczęcia II W.Ś. niszczyciele te przedarły się przez Bałtyk do Wielkiej Brytanii, aby pomóc w eskorcie konwojów do Polski. Jednak konwoje te nigdy nie zostały zorganizowane z powodu szybkiego zakończenia walko w Polsce. Grom przeszedł pod rozkazy Brytyjskiej Floty, w ramach której brał udział w kampanii norweskiej. 4 maja 1940 roku Grom został trafiony bombą w wyrzutnie torpedową, co spowodowało detonacje torped. Okręt zatonął w ciągu trzech minut.
Punkty wytrzymałości – 15500. Opancerzenie - 16 mm.
Bateria główna - 1x1 120 mm. Zasięg ognia - 10.9 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 1700. Penetracja pocisku OB - 20 mm. Szansa wywołania pożaru – 8%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 900 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 2200. Prędkość wylotowa pocisku PP - 900 m/s.
Czas przeładowania - 6.0 s. Czas obrotu o 180° - 18.0 s. Maksymalny rozrzut - 97 m. Sigma – 2.00.
Bateria główna - 3x2 120 mm. Zasięg ognia - 10.9 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 1700. Penetracja pocisku OB - 20 mm. Szansa wywołania pożaru – 8%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 900 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 2200. Prędkość wylotowa pocisku PP - 900 m/s.
Czas przeładowania - 6.0 s. Czas obrotu o 180° - 18.0 s. Maksymalny rozrzut - 97 m. Sigma – 2.00.
Bomby głębinowe:
maksymalne uszkodzenia - 2800.0. Ilość ładunków - 2. Bomb w ładunku - 6. Czas przeładowania - 40.0 s.
Wyrzutnie torpedowe - 2x3 533 mm.
maksymalne uszkodzenia - 7533. Zasięg - 6.0 km. Prędkość - 72 węzłów Czas przeładowania - 75 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 7.2 s. Wykrywalność torped - 1.6 km.
Obrona plot.: 2x2 40.0 mm., 4x2 13.2 mm.
Obrona plot. krótkiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 46, prawdopodobieństwo trafienia - 95 %, strefa działania - 1.5 km;
Obrona plot. średniego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 88, prawdopodobieństwo trafienia - 100 %, strefa działania - 3.5 km;
Maksymalna prędkość - 39.0 węzłów Promień skrętu - 610 m. Czas przestawiania steru – 4.3 s. Wykrywalność z powierzchni – 7.0 km. Wykrywalność z powietrza – 3.1 km. Wykrywalność po wystrzale z dymu – 2.6 km.
Dostępny sprzęt eksploatacyjny:
- 1 slot - Grupa naprawczo – ratunkowa
- 2 slot - Wytwornica dymu
- 3 slot - Doładowanie silnika
Europejski niszczyciel Split, Tier VIII
W 1930 roku na zlecenie Jugosłowiańskiej Marynarki Wojennej francuscy specjaliści zaprojektowali duży niszczyciel bazujący na projekcie Le Fantasque. Bojlery i turbiny zostały zakupione w Wielkiej Brytanii, a system kontroli ognia we Francji. Pod Spit, nazwany na część miasta w którym był zbudowany, położono stępkę w 1939 roku, został on uzbrojony w pięć czechosłowackich dział 140mm. W 1941 roku miasto Spit zostało zajęte przez Włochów, którzy zdecydowali się ukończyć okręt. W 1943 roku niszczyciel został przemianowany na Spalato i zwodowany. Po kapitulacji Włoch okręt został osadzony na dnie portu. W 1948 roku Jugosławia powróciła do prac nad okrętem, a ponieważ nie było możliwości otrzymania uzbrojenia od Czechosłowacji, Split został ukończony w oparciu o brytyjsko- amerykańską broń. Okręt wszedł do służby w 1959 roku i stał się okrętem flagowym floty.
Punkty wytrzymałości – 16600. Opancerzenie - 19 mm.
Bateria główna - 5x1 140 mm. Zasięg ognia - 11.3 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 2000. Penetracja pocisku OB - 23 mm. Szansa wywołania pożaru – 10%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 840 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 2700. Prędkość wylotowa pocisku PP - 840 m/s.
Czas przeładowania - 4.0 s. Czas obrotu o 180° - 18.0 s. Maksymalny rozrzut - 100 m. Sigma – 2.00.
Bomby głębinowe:
maksymalne uszkodzenia - 1700.0. Ilość ładunków - 2. Bomb w ładunku - 5. Czas przeładowania - 40.0 s.
Wyrzutnie torpedowe - 2x3 533 mm.
maksymalne uszkodzenia - 10700. Zasięg - 6.0 km. Prędkość - 76 węzłów Czas przeładowania - 75 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 7.2 s. Wykrywalność torped - 1.6 km.
Obrona plot.: 8x2 40.0 mm., 6x1 15.0 mm.
Obrona plot. krótkiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 60, prawdopodobieństwo trafienia - 95 %, strefa działania - 2.0 km;
Obrona plot. średniego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 189, prawdopodobieństwo trafienia - 100 %, strefa działania - 3.5 km;
Maksymalna prędkość - 38.0 węzłów Promień skrętu - 640 m. Czas przestawiania steru – 3.9 s. Wykrywalność z powierzchni – 9.5 km. Wykrywalność z powietrza – 3.2 km. Wykrywalność po wystrzale z dymu – 4.1 km.
Dostępny sprzęt eksploatacyjny:
- 1 slot - Grupa naprawczo – ratunkowa
- 2 slot - Wytwornica dymu
- 3 slot - Doładowanie silnika
- 4 slot - Radar (Czas działania 10 s; Wykrywalnie okrętów 9.0 km; Czas przeładowania 60 s; Ładunki 4)
Europejski niszczyciel Lambros Katsonis, Tier IX
W późnych latach 20 XX wieku wśród liderów Greckiej Floty trwały dyskusje: czy zainwestować w więcej konwencjonalnych jednostek, czy zbudować mniej, ale silniejszych? W 1929 roku w obliczu zakupu przez Turcję czterech niszczycieli od Włoch, pierwsza opcja przeważyła i cztery uproszczone niszczyciele zostały zamówione również we Włoszech. Alternatywą byłu użycie drugiej opcji i zamówienie pary dużych okrętów uzbrojonych w 140mm działa. Najbardziej w tym celu nadawał się jeden z wstępnych projektów krążownika typu E, który był brany pod uwagę przez brytyjską Admiralicję, uzbrojonego w sześć dział 140mm. Lambros Katsonis został nazwany na cześć jednego z liderów walki o niepodległość Grecji.
Punkty wytrzymałości – 20300. Opancerzenie - 19 mm.
Bateria główna - 6x1 140 mm. Zasięg ognia - 11.5 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 2000. Penetracja pocisku OB - 23 mm. Szansa wywołania pożaru – 10%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 840 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 2700. Prędkość wylotowa pocisku PP - 840 m/s.
Czas przeładowania - 4.4 s. Czas obrotu o 180° - 18.0 s. Maksymalny rozrzut - 101 m. Sigma – 2.00.
Bomby głębinowe:
maksymalne uszkodzenia - 2800.0. Ilość ładunków - 2. Bomb w ładunku - 6. Czas przeładowania - 40.0 s.
Wyrzutnie torpedowe - 2x4 533 mm.
maksymalne uszkodzenia - 10700. Zasięg - 7.5 km. Prędkość - 80 węzłów Czas przeładowania - 75 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 7.2 s. Wykrywalność torped - 1.6 km.
Obrona plot.: 6x2 20.0 mm., 2x2 76.2 mm., 2x1 76.2 mm.
Obrona plot. krótkiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 91, prawdopodobieństwo trafienia - 95 %, strefa działania - 2.0 km;
Obrona plot. średniego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 151, prawdopodobieństwo trafienia - 100 %, strefa działania - 4.0 km;
Maksymalna prędkość - 38.0 węzłów Promień skrętu - 720 m. Czas przestawiania steru – 4.6 s. Wykrywalność z powierzchni – 9.5 km. Wykrywalność z powietrza – 3.8 km. Wykrywalność po wystrzale z dymu – 4.1 km.
Dostępny sprzęt eksploatacyjny:
- 1 slot - Grupa naprawczo – ratunkowa
- 2 slot - Wytwornica dymu
- 3 slot - Doładowanie silnika
- 4 slot - Radar (Czas działania 10 s; Wykrywalnie okrętów 9.0 km; Czas przeładowania 60 s; Ładunki 4)
Europejski niszczyciel Gdańsk, Tier X
Bazując na pomyśle przewagi polskich okrętów nad wrogiem za pomocą jakości, a nie ilości, dowództwo floty zaprojektowało duży niszczyciel zdolny do walki nawet z lekkimi krążownikami. W późnych latach 30 XX w. w Gdyni brano pod uwagę kilka projektów takich jednostek. Niszczyciele typu Mogador były odpowiednie do tego celu, ponieważ miały one parametry podobne do lekkich krążowników, a pod pewnymi względami – takimi jak np. prędkość – przewyższały je. Gdyby niszczyciele te zostały zbudowane we Francji i przetrwały wojnę mogłyby zostać przezbrojone w latach 50 i 60 na sowieckie systemy obrony plot, radarowe i torpedowe.
Punkty wytrzymałości – 24400. Opancerzenie - 19 mm.
Bateria główna - 1x1 139 mm. Zasięg ognia - 12.0 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 2000. Penetracja pocisku OB - 23 mm. Szansa wywołania pożaru – 10%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 840 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 2700. Prędkość wylotowa pocisku PP - 840 m/s.
Czas przeładowania - 3.7 s. Czas obrotu o 180° - 18.0 s. Maksymalny rozrzut - 105 m. Sigma – 2.00.
Bateria główna - 3x2 139 mm. Zasięg ognia - 12.0 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 2000. Penetracja pocisku OB - 23 mm. Szansa wywołania pożaru – 10%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 840 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 2700. Prędkość wylotowa pocisku PP - 840 m/s.
Czas przeładowania - 3.7 s. Czas obrotu o 180° - 18.0 s. Maksymalny rozrzut - 105 m. Sigma – 2.00.
Bomby głębinowe:
maksymalne uszkodzenia - 2400.0. Ilość ładunków - 2. Bomb w ładunku - 6. Czas przeładowania - 40.0 s.
Wyrzutnie torpedowe - 2x5 533 mm.
maksymalne uszkodzenia - 11200. Zasięg - 7.5 km. Prędkość - 86 węzłów Czas przeładowania - 116 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 7.2 s. Wykrywalność torped - 1.6 km.
Obrona plot.: 2x4 25.0 mm., 5x4 57.0 mm.
Obrona plot. krótkiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 39, prawdopodobieństwo trafienia - 95 %, strefa działania - 3.1 km;
Obrona plot. średniego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 238, prawdopodobieństwo trafienia - 100 %, strefa działania - 4.0 km;
Maksymalna prędkość - 41.2 węzłów Promień skrętu - 810 m. Czas przestawiania steru – 5.3 s. Wykrywalność z powierzchni – 9.5 km. Wykrywalność z powietrza – 4.4 km. Wykrywalność po wystrzale z dymu – 4.1 km.
Dostępny sprzęt eksploatacyjny:
- 1 slot - Grupa naprawczo – ratunkowa
- 2 slot - Wytwornica dymu
- 3 slot - Doładowanie silnika
- 4 slot - Radar (Czas działania 10 s; Wykrywalnie okrętów 9.0 km; Czas przeładowania 60 s; Ładunki 4)
European cruiser Elli, Tier VI
Stępka pod krążownik Eugenio di Savoia została położona we włoskiej stoczni Ansaldo w Genui w lipcu 1933 roku. Krążownik wziął udział w blokadzie wybrzeża Republiki Hiszpańskiej i opłynął kulę ziemską. Podczas II W.Ś. brał aktywny udział w operacjach na Morzu Śródziemnym, takich jak Bitwa koło przylądka Stilo i ataków na konwoje maltańskie. W końcu 1942 roku krążownik został uszkodzony przez amerykański samolot. Po kapitulacji Włoch został użyty jako jednostka treningowa. W 1950 roku Eugenio di Savoia został przekazany Grecji, gdzie pod nazwą Elli stał się flagowcem floty i siedzibą dowódcy floty. W latach 1952-1958 używany był jako jednostka reprezentacyjna króla Grecji.
Krążownik uzbrojony jest w osiem 152mm dział z dobrym zasięgiem, płaską balistyką oraz torpedami o wysokiej prędkości, ale niewielkiej prędkości i zasięgu.
Okręt ma słabe opancerzenie, ale wysoką prędkość.
Na sprzęt eksploatacyjny składa się Sonda hydroakustyczna i Obrona plot w osobnych slotach.
Punkty wytrzymałości – 29700. Opancerzenie - 16 mm. Czas trwania pożaru: 30 s.
Ochrona przeciwtorpedowa - 7 %.
Bateria główna - 4x2 152 mm. Zasięg ognia - 16.5 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 2100. Penetracja pocisku OB - 25 mm. Szansa wywołania pożaru – 7%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 950 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 3200. Prędkość wylotowa pocisku PP - 1000 m/s.
Czas przeładowania - 6.7 s. Czas obrotu o 180° - 25.7 s. Maksymalny rozrzut - 147 m. Sigma – 2.00.
Bomby głębinowe:
maksymalne uszkodzenia - 3200.0. Ilość ładunków - 2. Bomb w ładunku - 2. Czas przeładowania - 40.0 s.
Wyrzutnie torpedowe - 2x3 533 mm.
maksymalne uszkodzenia - 7533. Zasięg - 6.0 km. Prędkość - 72 węzłów Czas przeładowania - 76 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 7.2 s. Wykrywalność torped - 1.6 km.
Uzbrojenie dodatkowe:
3x2 100.0 mm, Zasięg - 5.0 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 1500. Szansa wywołania pożaru – 6%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 850 m/s
Obrona plot.: 12x1 20.0 mm., 3x2 100.0 mm., 4x2 37.0 mm.
Obrona plot. krótkiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 116, prawdopodobieństwo trafienia - 85 %, strefa działania - 2.0 km;
Obrona plot. średniego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 102, prawdopodobieństwo trafienia - 90 %, strefa działania - 3.5 km;
Obrona plot. dalekiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 32, prawdopodobieństwo trafienia - 90 %, strefa działania - 4.6 km;
ilość eksplozji w salwie - 1, uszkodzenia od eksplozji - 1050, strefa działania 3.5 - 4.6 km.
Maksymalna prędkość - 37.7 węzłów Promień skrętu - 710 m. Czas przestawiania steru – 8.4 s. Wykrywalność z powierzchni – 11.7 km. Wykrywalność z powietrza – 5.9 km. Wykrywalność po wystrzale z dymu – 5.8 km.
Dostępny sprzęt eksploatacyjny:
- 1 slot - Grupa naprawczo – ratunkowa
- 2 slot - Sonda hydroakustyczna
- 3 slot - Obrona plot.
British cruiser Nottingham, Tier VIII
Po podpisaniu Traktatu Waszyngtońskiego, Wielka Brytania potrzebowała krążowników i natychmiast zaczęła projektować jednostki tego typu. Jednym z entuzjastów projektów nowego rodzaju krążownika był Sir George Thurston, główny projektant Vickersa, który zaprojektował takie okręty jak Kongo i Erin. W 1923 roku opublikował w „Brassey's Naval & Shipping Annual” pietnastostronicowy esej „Wpływ Traktatu Waszyngtońskiego na projektowanie okrętów”, w którym opisał ogólne cechy przyszłych krążowników. W 1926 roku w tym samym magazynie opublikował trzy projekty krążowników dla Royal Navy – projekt A i projekt B przypominały krążowniki typu County, które zostały zbudowane, a projekt C był bardziej radykalny – jego główne uzbrojenie zostało umieszczone w podobny sposób jak na pancerniku Nelson – na dziobie – co, zgodnie z opinią Thurstona, pozwalałoby na lepszą koncentrację ognia. Niestety Admiralicja była bardziej konserwatywna od Thurstona i taki projekt nie został wzięty pod uwagę jako przyszła jednostka RN.
Na uzbrojenie krążownika składa się dziewięć dział 203nn, których pociski OB mają duże uszkodzenia oraz cztery poczwórne wyrzutnie torpedowe. Jego torpedy mogą być wystrzeliwane pojedynczo.
Okręt ma małą pulę PW i słabe opancerzenie, ale niezły kamuflaż. Na sprzęt eksploatacyjny składają się: Grupa Naprawcza, Sonda hydroakustyczna lub Obrona plot. na jednym slocie, a także Krótkotrwała Wytwornica Dymu.
Punkty wytrzymałości – 35300. Opancerzenie - 25 mm. Czas trwania pożaru: 30 s.
Ochrona przeciwtorpedowa - 7 %.
Bateria główna - 3x3 203 mm. Zasięg ognia - 15.7 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 3300. Penetracja pocisku OB - 34 mm. Szansa wywołania pożaru – 17%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 814 m/s.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem PP - 4500. Prędkość wylotowa pocisku PP - 814 m/s.
Czas przeładowania - 13.0 s. Czas obrotu o 180° - 22.5 s. Maksymalny rozrzut - 141 m. Sigma – 2.00.
Nalot:
Czas przeładowania - 30.0 s. Dostępne naloty - 2. Liczba samolotów w kluczu atakującym - 1. Maksymalny zasięg - 7.0 km. Liczba bomb w ładunku - 2. maksymalne uszkodzenia bombą - 4200.0.
Wyrzutnie torpedowe - 4x4 533 mm.
maksymalne uszkodzenia - 15533. Zasięg - 10.0 km. Prędkość - 62 węzłów Czas przeładowania - 96 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 7.2 s. Wykrywalność torped - 1.3 km.
Zamiast wyboru między szerokim i wąski zrzutem można wybrać między wystrzałem pojedynczym, a całą wyrzutnią naraz.
Uzbrojenie dodatkowe:
8x1 102.0 mm, Zasięg - 6.6 km.
Maksymalne uszkodzenia pociskiem OB – 1500. Szansa wywołania pożaru – 6%. Prędkość wylotowa pocisku OB - 811 m/s
Obrona plot.: 6x4 12.7 mm., 4x4 40.0 mm., 8x1 102.0 mm.
Obrona plot. krótkiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 39, prawdopodobieństwo trafienia - 85 %, strefa działania - 1.5 km;
Obrona plot. średniego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 130, prawdopodobieństwo trafienia - 90 %, strefa działania - 2.5 km;
Obrona plot. dalekiego zasięgu: ciągłe uszkodzenia na sekundę - 39, prawdopodobieństwo trafienia - 90 %, strefa działania - 4.0 km;
ilość eksplozji w salwie - 1, uszkodzenia od eksplozji - 1120, strefa działania 3.5 - 4.0 km.
Maksymalna prędkość - 34.0 węzłów Promień skrętu - 700 m. Czas przestawiania steru – 9.4 s. Wykrywalność z powierzchni – 11.2 km. Wykrywalność z powietrza – 6.4 km. Wykrywalność po wystrzale z dymu – 6.4 km.
Dostępny sprzęt eksploatacyjny:
- 1 slot - Grupa naprawczo – ratunkowa
- 2 slot - Grupa naprawcza
- 3 slot - Krótkotrwała wytwornica dymu (Czas działania 15 s; Czas działania 40 s; Promień 600.0 m; Czas przeładowania 70 s; Ładunki 5)
- 4 slot - Sonda hydroakustyczna/Obrona plot.
Amerykański okręt podwodny Gato, Tier X
Zgodnie z założeniami dowództwa US Navy „okręty podwodne floty” miały uzupełniać wolne pancerniki. Posiadając dużą prędkość nawodną, potężne uzbrojenie i duży zasięg miały przeprowadzać zwiad i dobijać wrogie jednostki po wymianie ognia z pancernikami. Po ataku na Pearl Harbor strategia została zmieniona i nowy typ Gato został przygotowany do długich patroli: stworzono go bardziej komfortowego dla załogi, mógł zabrać więcej zapasów paliwa i torped. Stępka pod USS Gato została położona w październiku 1940 roku, a oddany do służby został w grudniu 1941 roku. Okręt podwodny wykonał trzynaście misji bojowych, zdobywając tą samą ilość gwiazd bojowych i uzyskał prezydenckie wyróżnienie.
Okręt podwodny jest uzbrojony w dziesięć wyrzutni torpedowych o dużym czasie przeładowania, z których sześć znajduje się na dziobie, a cztery na rufie. Ilość ładujących pozwala na jednocześnie przeładowanie tylko połowy wyrzutni.
Torpedy naprowadzane mają dużą prędkość, ale niewielkie uszkodzenia oraz bardzo krótki zasięg. Standardowe torpedy mają mniejszą prędkość, ale duże uszkodzenia i zasięg.
Gato ma dużą prędkość nawodną, ale niewielką pod wodą.
Założenia taktyczne dla tej jednostki przewidują używanie klasycznych torped pozostając w znacznej odległości od wroga. Naprowadzane torpedy są użyteczne w samoobronie z powodu ich krótkiego zasięgu.
Punkty wytrzymałości – 20200. Opancerzenie - 19 mm.
Zdolność zanurzenia 240 jednostek. Użycie zdolności zanurzenia 1 jednostka/s. Odzyskiwanie zdolności zanurzenia1 jednostka/s .
Wyrzutnie torpedowe - 10x1 533 mm.
maksymalne uszkodzenia - 10000. Zasięg - 6.0 km. Prędkość - 89 węzłów Czas przeładowania - 67 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 15.0 s. Wykrywalność torped - 2.4 km.
Alternatywne torpedy:
maksymalne uszkodzenia - 18100. Zasięg - 16.5 km. Prędkość - 66 węzłów Czas przeładowania - 67 s. Czas obrotu wyrzutni o 180° – 15.0 s. Wykrywalność torped - 1.9 km.
Liczba ładujących rufowe wyrzutnie torpedowe 2. Liczba ładujących dziobowe wyrzutnie torpedowe 3.
Uzbrojenie dodatkowe:
1x1 76.2 mm, Zasięg - 4.9 km.
Maksymalna prędkość - 34.0 węzłów Maksymalna prędkość w zanurzeniu - 17.0 węzłów Promień skrętu - 670 m. Czas przestawiania steru – 7.2 s. Wykrywalność z powierzchni – 5.8 km. Wykrywalność z powietrza – 2.1 km. Wykrywalność po wystrzale z dymu – 0.0 km.
Dostępny sprzęt eksploatacyjny:
- 1 slot - Grupa naprawczo – ratunkowa (Czas działania 15 s; Czas przeładowania 60 s; Ładunki 3)
- 2 slot - Hydrofon (Czas działania 30 s; zasięg namiaru na okręt 9.0 km; przerwy między pingami 6 s; Czas przeładowania 60 s; Sprzęt ma nieograniczoną ilość ładunków)
- 3 slot – Wykrywacz okrętów podwodnych (Czas działania 60 s; Maksymalny zasięg wykrycia okrętu podwodnego w maksymalnym zanurzeniu 6.0 km; Czas przygotowania na początku bitwy 330 s; Czas przeładowania 120 s; Sprzęt ma nieograniczoną ilość ładunków)
Wszystkie statystyki dotyczą okrętów bez dowódcy i ulepszeń, ale z najlepszymi modułami. Parametry mogą się zmienić w czasie testów.
W celu przetestowania unikalnego ulepszenia do gry zostanie dodany sowiecki krążownik TX Władimir Monomach, który jest kopią Aleksandra Newskiego.
Komentarze
Ten wpis nie ma jeszcze komentarzy, bądź pierwszy i dodaj swój komentarz!