
Typ Lexington
Amerykańska Marynarka Wojenna pozostawała w pierwszej i drugiej dekadzie XX wieku w tyle w dziedzinie rozwoju założenia krążowników liniowych.
Ograniczenia budżetowe skłaniały Amerykanów do rozwijania własnych projektów pancerników.
Mimo to z zainteresowaniem śledzono koncepcje Royal Navy i Kaiserliche Marine.
Wybuch wojny w Europie skłonił wreszcie Kongres do zwiększenia nakładów na rozbudowę floty w roku budżetowym 1916.
Dzięki tym środkom podjęto ożywione prace nad projektem pierwszego amerykańskiego krążownika liniowego. W przeciwieństwie do amerykańskich drednotów tego czasu nowe okręty miały być szybkie, co miało realizować cel "zwiadowcy bojowego"- jednostki zdolnej do walki z krążownikami i krążownikami liniowymi wroga, jednak nie zdolnej do walki z pancernikami.
Projekty z roku 1916 zakładały budowę sześciu okrętów o wyporności 34 800 t i bardzo cienkim pancerzu- zaledwie 127 mm w pasie głównym.
US Navy która nie posiadała doświadczenia w budowie szybkich jednostek tej wielkości, planowała niezwykły układ napędowy, który miał umożliwić jednostkom rozwijanie prędkości 35 w.
W tym celu zakładano umieszczenie 24 kotłów- co ze względu na brak przestrzeni zmuszałoby do zlokalizowania części z nich ponad głównym pokładem pancernym (i tak słabo opancerzonym) i chronionym przez zaledwie 102 mm grodzie pancerne. Niezwykle prezentowała się sylwetka- okręty miały mieć aż siedem kominów.
Przystąpienie USA do I Wojny Światowej po stronie Ententy w 1917 r wstrzymało prace projektowe, do których powrócono po zakończeniu działań wojennych.
Liczbę kotłów zmniejszono do 16, wzmocniono opancerzenie:
-pasa głównego do 178 mm,
-ochronę barbet do 229 mm,
-wieży dowodzenia do 305 mm.
Poszerzeniu uległ kadłub (dodano bąble przeciwtorpedowe), nadal umożliwiając planowanym jednostkom korzystanie z Kanału Panamskiego.
Pomimo współpracy i porad jakich udzieliła sojusznicza Royal Navy, Amerykanie niewiele wyciągnęli wniosków z przebiegu Bitwy Jutlandzkiej i pogromu brytyjskich krążowników (w tym czasie Brytyjczycy intensywnie przebudowywali budowany wciąż typ Admiral- który zakończył się ostatecznie na jednym okręcie- HMS "Hood").
Krążowniki typu Lexington- taką nazwę otrzymały nowe jednostki, miały posiadać potężne uzbrojenie- 8 dział kal 406 mm w czterech wieżach dwu-działowych.
Bateria dodatkowa miała składać się z 14 dział kal 152 mm. Uwzględniono również 4 działa przeciwlotnicze kal 76 mm. Okręty miały posiadać osiem wyrzutni torped, umieszczonych częściowo nad linią wody (niespotykany układ na innych okrętach amerykańskich)
Długość typu Lexington- 266,4 m
szerokość 32,1 m
przy zanurzeniu 9,5 m,
wyporność 43 500 t- maksymalna 44 638 t.
zakładana prędkość 33,5 w.
Budowa szczęściu okrętów ruszyła na przełomie 1920 i 1921 roku.
Miały nosić kolejno nazwy: "Lexington", "Constellation", "Saratoga", "Ranger", "Constitution", "United States".
Jednak Traktat Waszyngtoński 1922 wstrzymał budowę tych jednostek.
Cztery kadłuby poddano złomowaniu, natomiast "Lexington" i "Saratoga" zostały ostatecznie ukończone jako lotniskowce i przyjęte do służby w 1927 roku, zapoczątkowując przyszłą potęgę floty lotniskowców US Navy.
Projekt krążowników typu Lexington był już w chwili podjęcia prac przestarzały.
Okręty te ustępowały ostatnim niemieckim jednostkom typu Derfflinger a szczególnie wykańczanemu w tym czasie HMS "Hood".
Również projekt japońskich krążowników liniowych typu Amagi znacznie przewyższał koncepcje Amerykanów, po względem przeżywalności i uzbrojenia.
Biorąc pod uwagę służbę typu Lexignton już jako lotniskowców, konwersja okazała się bardzo udanym przedsięwzięciem.
Wizualizacja pierwszego projektu amerykańskich krążowników liniowych.
Inna wczesna wersja projektu krążownika liniowego typu Lexington
Warianty przyszłego typu Lexington
Ostateczny projekt typu Lexington.
Prace stoczniowe na USS "Constitution"
Widoczny kadłub USS "Saratoga" w stanie w którym przerwano budowę jako krążownik liniowy.
Prezentacja modeli konwersji typu Lexington na lotniskowiec
USS "Lexington" 1925 r.
HMS "Hood".
Jedyny okręt typu Admiral.
Admiralicja wyciągnęła wnioski z przebiegu Bitwy Jutlandzkiej, dokonując szeregu zmian w projekcie jeszcze w fazie budowy.
"Hood" wyraźnie górował nad niedoszłym projektem typu Lexington
Jedna z koncepcji niezrealizowanego krążownika liniowego typu Amagi
USS "Lexignton" po wejściu do służby jako lotniskowiec.
"Co by było gdyby..." Ten interesujący model przedstawia krążownik liniowy typu Lexignton w wersji zmodernizowanej ok roku 1941- o czym świadczy choćby dodana katapulta lotnicza na jednej z wież artylerii głównej. Ta realizacja pozwala wyobrazić sobie jak mogłyby wyglądać okręty typu Lexington w początkach II Wojny Światowej- gdyby ich budowa została ukończona.
Bibliografia:
Mark Stille, Amerykańskie Pancerniki Standardowe
Gary Staff, Niemieckie Krążowniki Liniowe 1914-1918
Lawrence Burr, Brytyjskie krążowniki liniowe 1914-1918
https://www.patriotspoint.org/…/uss-lexington-cv-2-commiss…/
Zdjęcia
https://www.navygeneralboard.com
Model okrętu
https://forum.worldofwarships.com/…/207771-lexington-class…/
Zapraszam na fanpage Szparagusa https://www.facebook.com/szparagus1
Komentarze
Ten wpis nie ma jeszcze komentarzy, bądź pierwszy i dodaj swój komentarz!